εκτραχηλίζομαι — εκτραχηλίζομαι, εκτραχηλίστηκα, εκτραχηλισμένος βλ. πίν. 34 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ἐκτραχηλίζομαι — ἐκτραχηλίζω throw the rider over its pres ind mp 1st sg ἐκτραχηλίζω throw the rider over its pres ind mp 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αποχαλινώνω — (Α ἀποχαλινῶ, όω) 1. αφήνω κάποιον τελείως ελεύθερο, ασύδοτο 2. ( ομαι κ. ούμαι) εκτραχηλίζομαι, ρέπω στην ακολασία αρχ. αφαιρώ το χαλινάρι … Dictionary of Greek
κατισχυρεύομαι — (Α) εκτραχηλίζομαι, καμαρώνω για τη δύναμη μου και φέρομαι αλαζονικά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ἰσχυρεύομαι (< ἰσχυρός), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.] … Dictionary of Greek
ξεσαμαρώνω — 1. βγάζω το σαμάρι από το υποζύγιο 2. μέσ. ξεσαμαρώνομαι α) (για υποζύγιο) μού πέφτει το σαμάρι, μένω χωρίς σαμάρι β) (για πρόσ.) χάνω κάθε ηθικό φραγμό, εκτραχηλίζομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξ(ε) * + σαμαρώνω] … Dictionary of Greek
προσεκτραχηλίζω — Α 1. ρίχνω κάποιον ή κάτι από τον τράχηλο προς τα εμπρός επιπροσθέτως 2. καταρρίπτω, κατακρημνίζω επιπροσθέτως 3. παθ. προσεκτραχηλιζομαι μτφ. εκτραχηλίζομαι ακόμη πιο πολύ, αποχαλινώνομαι περισσότερο («εἰς πάθος προσεκτραχηλίζεσθαι», Σέξτ. Εμπ.) … Dictionary of Greek
συνεκτραχηλίζομαι — Α μτφ. ρίχνομαι, γκρεμίζομαι σαν να πέφτω από άλογο («βίᾳ φερόμενος εἰς Σικελίαν καὶ συνεκτραχηλιζόμενος», Πλούτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἐκτραχηλίζομαι «ανατρέπομαι, πέφτω από άλογο»] … Dictionary of Greek